Οι πιο συνήθεις διαταραχές των ερυθρών
Το οξυγόνο που χρειάζονται οι ιστοί για το μεταβολισμό τους παρέχεται από τα ερυθρά αιμοσφαίρια. Η παραγωγή των ερυθρών αιμοσφαιρίων γίνεται από πρόδρομα κύτταρα του μυελού και ρυθμίζεται από ορμονικούς και αυξητικούς παράγοντες.
Εκκριτικά κύτταρα που εδράζονται στο νεφρό διεγείρονται ανάλογα με την διαθεσιμότητα του οξυγόνου και εκκρίνουν ερυθροποιητίνη, ουσία που αυξάνει την ερυθροποίηση. Το ώριμο ερυθρό αιμοσφαίριο είναι εξαιρετικά ευκίνητο ώστε να διασχίζει με εξαιρετική επιτυχία την μικροκυκλοφορία. Στη συνέχεια το γερασμένο ερυθρό αιμοσφαίριο καταστρέφεται στο δικτυοενδοθηλιακό σύστημα και ιδιαίτερα στο σπλήνα.
Το φυσιολογικό ερυθρό αιμοσφαίριο του αίματος μοιάζει με «τηγανίτη» στο μικροσκόπιο, είναι απύρηνο, δισκοειδές, αμφίκοιλο, με μέση διάμετρο 8 μm και πάχος 2μm, ενώ περιέχει μία ειδική πρωτεΐνη, που συντελεί στη μεταφορά του οξυγόνου την αιμοσφαιρίνη. Κατά την ανάλυση της γενικής αίματος, τα ερυθρά αιμοσφαίρια, γίνονται αντικείμενο μελέτης στο μικροσκόπιο, ενώ πραγματοποιούνται και ειδικές μετρήσεις από τους αυτόματους αναλυτές.
Η ανισοκυττάρωση, η ποικιλοκυττάρωση, η μακροκυττάρωση, η μικροκυττάρωση, είναι διαταραχές στην φυσιολογική μορφή του ερυθρού αιμοσφαιρίου, με αποτέλεσμα κατά την επισκόπηση των ερυθρών να παρατηρούνται ανισοκύτταρα, ποικιλοκύτταρα, μακροκύτταρα, μικροκύτταρα αντίστοιχα.
Στην ανισοκυττάρωση υπάρχουν σημαντικές διακυμάνσεις στο μέγεθος των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ενώ στην ποικιλοκυττάρωση υπάρχουν σημαντικές διακυμάνσεις στο σχήμα των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Στη μικροκυττάρωση η διάμετρος μειώνεται σημαντικά, ενώ στη μακροκυττάρωση η διάμετρος του ερυθρού αυξάνεται. Στην υποχρωμία μειώνεται η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης ανά ερυθρό.
Η παρουσία των διαταραχών αυτών αντανακλά διαταραχή σε κάποιο επίπεδο της φυσιολογικής ερυθροποίησης. Επί παραδείγματι η αμιγής χορτοφαγία, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μακροκυττάρωση με ποικιλοκυττάρωση λόγω μείωσης βιταμίνης Β12 στον οργανισμό, φαινόμενο που προκαλείται επίσης από μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα, ηπατική νόσο και ορισμένα φάρμακα. Παροδικές αλλοιώσεις στη μορφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων μπορεί να προκύψουν ως συνέπεια αθώων παθολογικών προβλημάτων (π.χ. κοινή ίωση).
Όταν οι διαταραχές εμμένουν, η σωστή παθολογική ιατρική εξέταση είναι επιβαλλόμενη. Ο τύπος της διαταραχής σε συνδυασμό με τα ευρήματα από την ιατρική εξέταση και το ιατρικό ιστορικό κατευθύνουν τον διαγνωστικό έλεγχο.
Εκκριτικά κύτταρα που εδράζονται στο νεφρό διεγείρονται ανάλογα με την διαθεσιμότητα του οξυγόνου και εκκρίνουν ερυθροποιητίνη, ουσία που αυξάνει την ερυθροποίηση. Το ώριμο ερυθρό αιμοσφαίριο είναι εξαιρετικά ευκίνητο ώστε να διασχίζει με εξαιρετική επιτυχία την μικροκυκλοφορία. Στη συνέχεια το γερασμένο ερυθρό αιμοσφαίριο καταστρέφεται στο δικτυοενδοθηλιακό σύστημα και ιδιαίτερα στο σπλήνα.
Το φυσιολογικό ερυθρό αιμοσφαίριο του αίματος μοιάζει με «τηγανίτη» στο μικροσκόπιο, είναι απύρηνο, δισκοειδές, αμφίκοιλο, με μέση διάμετρο 8 μm και πάχος 2μm, ενώ περιέχει μία ειδική πρωτεΐνη, που συντελεί στη μεταφορά του οξυγόνου την αιμοσφαιρίνη. Κατά την ανάλυση της γενικής αίματος, τα ερυθρά αιμοσφαίρια, γίνονται αντικείμενο μελέτης στο μικροσκόπιο, ενώ πραγματοποιούνται και ειδικές μετρήσεις από τους αυτόματους αναλυτές.
Η ανισοκυττάρωση, η ποικιλοκυττάρωση, η μακροκυττάρωση, η μικροκυττάρωση, είναι διαταραχές στην φυσιολογική μορφή του ερυθρού αιμοσφαιρίου, με αποτέλεσμα κατά την επισκόπηση των ερυθρών να παρατηρούνται ανισοκύτταρα, ποικιλοκύτταρα, μακροκύτταρα, μικροκύτταρα αντίστοιχα.
Στην ανισοκυττάρωση υπάρχουν σημαντικές διακυμάνσεις στο μέγεθος των ερυθρών αιμοσφαιρίων, ενώ στην ποικιλοκυττάρωση υπάρχουν σημαντικές διακυμάνσεις στο σχήμα των ερυθρών αιμοσφαιρίων. Στη μικροκυττάρωση η διάμετρος μειώνεται σημαντικά, ενώ στη μακροκυττάρωση η διάμετρος του ερυθρού αυξάνεται. Στην υποχρωμία μειώνεται η συγκέντρωση της αιμοσφαιρίνης ανά ερυθρό.
Η παρουσία των διαταραχών αυτών αντανακλά διαταραχή σε κάποιο επίπεδο της φυσιολογικής ερυθροποίησης. Επί παραδείγματι η αμιγής χορτοφαγία, μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική μακροκυττάρωση με ποικιλοκυττάρωση λόγω μείωσης βιταμίνης Β12 στον οργανισμό, φαινόμενο που προκαλείται επίσης από μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα, ηπατική νόσο και ορισμένα φάρμακα. Παροδικές αλλοιώσεις στη μορφή των ερυθρών αιμοσφαιρίων μπορεί να προκύψουν ως συνέπεια αθώων παθολογικών προβλημάτων (π.χ. κοινή ίωση).
Όταν οι διαταραχές εμμένουν, η σωστή παθολογική ιατρική εξέταση είναι επιβαλλόμενη. Ο τύπος της διαταραχής σε συνδυασμό με τα ευρήματα από την ιατρική εξέταση και το ιατρικό ιστορικό κατευθύνουν τον διαγνωστικό έλεγχο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου